ศีลธรรม

ศีลธรรม

ศีลธรรมในพุทธศาสนา หมายถึง เบญจศีล (ศีล 5) และ เบญจธรรม(ธรรม 5) ผู้ที่มี ศีล ควรจะต้องปฏิบัติ ธรรม ควบคู่กันไปด้วย
เบญจศีล และ เบญจธรรมนี้
เป็นหลักธรรมพื้นฐาน สำหรับบุคคลทั่วไป ได้นำไปปฏิบัติ ในการทำความดี ละเว้นความชั่ว ทำให้จิตใจบริสุทธิ์

เบญจศีล หรือ ศีล 5 เป็นการควบคุม กาย วาจา ไม่ให้ทำบาป ด้วยการละเว้น การกระทำ 5 ประการ คือ

1. ละเว้นจาก การเบียดเบียนสัตว์ การฆ่าสัตว์ตัดชีวิต

2. ละเว้นจากการ ลักทรัพย์ ลักขโมย ไม่ถือเอาสิ่งที่เจ้าของไม่ได้ให้

3. ละเว้นจาก การประพฤติผิดในกาม การล่วงละเมิดผู้ที่ไม่ใช่ สามี หรือ ภรรยา ของตน

4. ละเว้นจากการ พูดปด พูดเท็จ พูดเพ้อเจ้อ พูดคำหยาบ  พูดจาส่อเสียด

5. ละเว้นจากการดื่ม สุรา เมรัย ของมึนเมา รวมถึงการเสพ สิ่งเสพติดต่างๆด้วย

เบญจธรรม หรือ ธรรม 5 เป็นการกระทำที่ดีงาม   เป็นการกระทำที่ควรปฏิบัติ มี 5 ประการ คือ

1. มีความเมตตากรุณา เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ช่วยเหลือผู้อื่น ให้พ้นจากความทุกข์

2. มีสัมมาอาชีวะ ประกอบอาชีพสุจริต ในการเลี้ยงชีพ

3. มีความสำรวมในกาม มีความจงรัก ความยินดี ในสามี หรือ ภรรยา ของตน

4. มีความซื่อสัตย์ พูดแต่ความจริง เที่ยงตรงต่อหน้าที่ ซื่อตรงต่อมิตร กตัญญูต่อผู้มีพระคุณ

5. มีสติ มีความรอบคอบ ประพฤติตน อยู่ในความไม่ประมาท

เบญจศีล กับ เบญจธรรม เป็นของคู่กัน คือ

ข้อ1 ละเว้นจากการฆ่า คู่กับ มีความเมตตากรุณา

ผู้ที่มี ความเมตตากรุณาในจิตใจ มีความปรารถนาดีต่อผู้อื่น มีความสงสาร มีความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น ย่อมไม่อาจจะ ไปทำร้าย ทำลาย ฆ่าฟัน พรากชีวิตของผู้อื่นไป ไม่ว่าจะเป็น ชีวิตของคน หรือ ชีวิตของสัตว์อื่นใดก็ตาม

ข้อ2 ละเว้นจากการ ลักทรัพย์ คู่กับ มีสัมมาอาชีวะ

ผู้ที่มีสัมมาอาชีวะ ขยันประกอบสัมมาชีพ เลี้ยงชีวิตตัวเอง และ ครอบครัวได้ ด้วยอาชีพสุจริต ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร ไม่เบียดเบียนใคร ย่อมไม่ต้อง หาเลี้ยงชีพด้วยวิธีที่ผิด เช่น ลักขโมย จี้ ปล้น ฉกชิง วิ่งราว ฉ้อโกง ฯลฯ

ข้อ3 ละเว้นจาก การประพฤติผิดในกาม คู่กับ มีความสำรวมในกาม

ผู้ที่มีความสำรวมในกาม ย่อมมีความยินดี มีความพอใจ ในคู่ครองของตนเอง ไม่ไปล่วงละเมิดผู้ที่ไม่ใช่ คู่ครองของตน

ข้อ4 ละเว้นจากการ พูดปด คู่กับ มีความซื่อสัตย์

ผู้ที่ยึดถือในความซื่อสัตย์ ย่อมเป็นผู้ที่ รักษาสัจจะ พูดแต่ความจริง ไม่พูดจา หลอกลวง ไม่โกหก ไม่พูดเท็จ

ข้อ5 ละเว้นจากการดื่ม สุรา คู่กับ มีสติ

ผู้ที่สติสัมปชัญญะ ไม่อยู่ในความประมาท ย่อมรู้ว่า อะไรถูก อะไรผิด อะไรดี อะไรชั่ว และ ไม่ทำลายตัวเอง ไม่ทำให้ตัวเองขาดสติ ด้วยการ ดื่มของมึนเมา และ การเสพสารเสพติดต่างๆ

ศีลกับธรรม เป็นสิ่งที่ช่วยส่งเสริม ให้บุคคลที่นำไปปฏิบัติ มีความสุข ความเจริญ

ผู้ที่ มีศีลธรรม ย่อมจะเป็นผู้ ประพฤติดี ประพฤติชอบ ละเว้นจากการทำความชั่ว และ อยู่ร่วมกับคนอื่นได้ อย่างมีความสุข