การคบมิตร
การเลือกคบคน ถือว่าเป็นเรื่องที่สำคัญเรื่องหนึ่งในชีวิต เพราะ โดยทั่วไปแล้ว เมื่อคบกับคนเช่นไร ก็มักจะกลายเป็นเหมือนกับคนเช่นนั้น การคบกับคนไม่ดี ก็จะทำให้กลายเป็นคนไม่ดีไปด้วย และ จะทำให้ชีวิตตกต่ำ เพราะ คนไม่ดีเป็นคนที่ พูดไม่ดี คิดไม่ดี ทำในสิ่งที่ไม่ดีเป็นปกติ ชอบดำเนินชีวิตไปในทางที่ผิด นำมาซึ่งความเสื่อม ความวิบัติ นำมาซึ่งความทุกข์ ดังนั้น จึงควรหลีกเลี่ยง การคบคนเหล่านี้เป็นมิตร แต่ควรเลือกคบกับคนที่ เป็นมิตรที่ดี คบกันแล้ว ช่วยเหลือเกื้อกูล มีความจริงใจ พากันไปในทางที่ดี ในทางที่ถูกต้อง นำมาซึ่ง ความสุข ความเจริญ ในชีวิต
ในทางพุทธศาสนา มีวิธีพิจารณาว่า ผู้ใดเป็นมิตรที่ดี ซึ่งเรียกว่า มิตรแท้ และ ผู้ใดเป็นมิตรที่ไม่ดี ซึ่งเรียกว่า มิตรเทียม หรือ คนเทียมมิตร ไว้ดังนี้
มิตรแท้ คือ มิตรที่ควรคบหา มีอยู่ด้วยกัน 4 ประเภท คือ
1.มิตรอุปการะ
2.มิตรร่วมทุกข์สุข
3.มิตรแนะประโยชน์
4.มิตรรักใคร่
1.มิตรอุปการะ มีลักษณะ ดังนี้ คือ
- เมื่อเพื่อน กระทำ หรือ จะกระทำการใดโดยประมาท ก็ช่วยเหลือ ช่วยแก้ไข กระตุ้นเตือน ชี้นำ ให้พ้นจากการประมาทนั้น
- ช่วยรักษาทรัพย์สินของเพื่อน ไม่ให้สูญเสียไป โดยการกระทำ ด้วยความประมาท
- เมื่อเพื่อนมีภัย เป็นที่พึ่งพิง ให้กับเพื่อนได้
- เมื่อมีกิจธุระจำเป็น ช่วยออกทรัพย์ให้ มากกว่าที่เพื่อนออกปาก
2.มิตรร่วมทุกข์สุข มีลักษณะ ดังนี้ คือ
- ยอมบอกวามลับ ของตนเอง แก่เพื่อน
- รักษาความลับของเพื่อน ไม่ให้แพร่งพราย
- ไม่ละทิ้ง หลีกหนี เมื่อเพื่อน มีภัยอันตราย
- สามารถสละชีวิต แทนเพื่อนได้
3. มิตรแนะประโยชน์
มีลักษณะ ดังนี้ คือ
- คอยเหนี่ยวรั้ง ห้ามปราม ไม่ให้เพื่อนทำความชั่ว
- คอยสนับสนุน แนะนำ ให้เพื่อนดำเนินชีวิต ไปในทางที่ดี
- ให้เพื่อนได้ รับรู้ รับฟัง สิ่งที่ดี สิ่งที่เป็นสิริมงคล ที่ยังไม่เคย ได้รับรู้ รับฟัง
- บอกหนทาง วิถีทาง ที่จะทำให้ ไปสู่สวรรค์ให้เพื่อน
4.มิตรรักใคร่ มีลักษณะ ดังนี้ คือ
- เมื่อเพื่อนมีความทุกข์ ก็พลอย ทุกข์ใจ ไม่สบายใจ ไปด้วย
- เมื่อเพื่อนมีความสุข ก็พลอย สุขใจ ยินดีปรีดา ไปด้วย
- เมื่อมีผู้ใด พูดจาติเตียนเพื่อน ก็ช่วย ยับยั้ง แก้ไข ชี้แจงให้
- เมื่อมีผู้ใด พูดจาชื่นชม สรรเสริญเพื่อน ช่วยพูดเสริมสนับสนุน
มิตรเทียม หรือ คนเทียมมิตร คือ มิตรที่ไม่ควรคบหา มีอยู่ด้วยกัน 4 ประเภท คือ
1.คนที่เอาแต่ปอกลอก
2.คนที่ดีแต่พูด
3.คนที่เอาแต่ประจบ
4.คนที่ชักชวน ให้ไปในทางฉิบหาย
1.คนที่เอาแต่ปอกลอก มีลักษณะ ดังนี้ คือ
- คิดแต่จะให้ตัวเอง ได้ประโยชน์แต่ฝ่ายเดียว
- ยอมเสียน้อย เพื่อหวังที่จะได้คืนมาก
- เมื่อตัวเองมีภัย จึงยอมมาช่วย ทำกิจของเพื่อน
- คบเพื่อน เพื่อหวังจะได้ประโยชน์ แก่ตัวเอง
2.คนที่ดีแต่พูด มีลักษณะ ดังนี้
- พูดแต่เรื่องที่ ผ่านพ้นไปแล้ว
- พูดแต่เรื่องที่ ยังไม่มี ยังไม่เกิด ยังมาไม่ถึง
- พูดแต่เรื่องที่ ไม่มีประโยชน์ หาประโยชน์ไม่ได้
- พูดว่าจะช่วย แต่เมื่อถึงเวลา อ้างแต่เหตุขัดข้อง พึ่งพาไม่ได้
3.คนที่เอาแต่ประจบ มีลักษณะ ดังนี้ คือ
- เมื่อทำชั่ว ก็เออออ คล้อยตาม สนับสนุน ไม่ห้ามปราม
- เมื่อทำดี ก็เออออ คล้อยตาม ไปด้วย
- เมื่ออยู่ต่อหน้า ให้การ สรรเสริญเยินยอ
- เมื่ออยู่ลับหลัง เอาแต่ ติฉินนินทา
4.คนที่ชักชวน ให้ไปในทางฉิบหาย มีลักษณะ ดังนี้ คือ
- ชักชวน สนับสนุน ให้เพื่อน ดื่มน้ำเมา
- ชักชวน สนับสนุน ให้เพื่อน หลงระเริง ในการเที่ยวกลางคืน
- ชักชวน สนับสนุน ให้เพื่อน มัวเมาในการละเล่น
- ชักชวน สนับสนุน ให้เพื่อน เล่นการพนัน
นอกจาก เราจะพิจารณาผู้อื่น ว่าเป็น มิิตรประเภทใดแล้ว ควรหันกลับมามองตังเองด้วยว่า ตัวเราเองนั้น เป็นมิตรประเภทไหน เป็นมิตรแท้หรือไม่ ถ้ายังไม่ใช่ ก็ควรปรับปรุง เปลี่ยนแปลงตัวเอง ให้เป็นมิตรแท้ เพื่อประโยชน์สุขต่อ ทั้งตัวเราเอง และ เพื่อนๆของเรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น