หลีกเลี่ยงคนพาล

หลีกเลี่ยงคนพาล

การคบกับ บุคคลที่เป็นคนพาล จะนำมาซึ่ง ความเสื่อมนานาประการ การคบกับ บุคคลที่เป็นนักปราชญ์บัณฑิต จะนำมาซึ่ง ความเจริญ

คนพาล หมายถึง บุคคลที่มีความประพฤติ เลวทราม ทำบาป ทำอกุศลกรรม มีจิตใจขุ่นมัว มีความเห็นผิดๆ มีค่านิยมผิดๆ ไม่รู้ว่า อะไรควร อะไรไม่ควร อะไรดี อะไรชั่ว ไม่คำนึงถึง ความถูกต้อง เหตุผล จริยธรรม จรรยาบรรณ ใดๆทั้งสิ้น ไม่เกรงกลัว ไม่ละอาย ต่อบาปกรรมที่ตนเองทำ

ลักษณะของคนพาล คือ

1.คิดชั่วเป็นปกติวิสัย ชอบคิดพยาบาทปองร้าย เห็นผิดเป็นชอบ ละโมบ อยากได้สมบัติผู้อื่นในทางทุจริต เป็นต้น

2.พูดชั่วเป็นปกติวิสัย ชอบพูดหยาบ พูดปด พูดเพ้อเจ้อ พูดยุยง พูดส่อเสียด เป็นต้น

3.ทำชั่วเป็นปกติวิสัย ชอบทำตัวเกเร เกะกะระราน ล้างผลาญ ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตคน และ สัตว์ ลักทรัพย์ ล่อลวง ฉุดคร่าอนาจาร เป็นต้น

คนพาล เป็นคนที่ ไม่สนใจเหตุผลใด ๆ แม้จะมีข้อมูล ความจริง หรือ เหตุผลที่ดีเพียงใด มาอธิบายให้ฟัง เขาก็จะไม่ยอมรับ แต่เขาจะหาวิธี หาข้ออ้าง สร้างเรื่องราวต่างๆ เพียงเพื่อให้เขาได้ในสิ่งที่เขาต้องการเท่านั้น

ช่วงเวลาที่บาปยังไม่ส่งผล คนพาลอาจจะ มีความสุข มีความพอใจ ในสิ่งที่ตนทำ แม้ว่า จะสร้างปัญหา สร้างความเดือดร้อน ให้ผู้อื่นก็ตาม แต่เมื่อใดที่บาปส่งผล คนพาลย่อมได้รับโทษทุกข์ จากบาปที่เขาได้ก่อไว้แน่นอน

ดังนั้น จึงควรหลีกเลี่ยงคนพาล พยายามหลีกหนีให้ไกลที่สุด จากคนประเภทนี้ ไม่ไปสร้างไมตรี คบหา ทำความสนิทชิดเชื้อด้วย เพราะ จะนำมาซึ่ง ความวิบัติ ความเสื่อมเสีย แก่ตัวเราเอง เนื่องจาก ปุถุชนทั่วไป ส่วนใหญ่แล้ว จิตยังไม่หนักแน่นมั่นคงพอ และ ย่อมจะไหลไปตามอำนาจของกิเลสได้ง่าย เมื่อคบกับคนพาล ก็จะถูกเขา ชี้นำ ชักชวน ให้ทำในสิ่งที่ผิด เป็นบาป เป็นอกุศล ทำให้เกิดความเสียหาย เดือดเนื้อร้อนใจไม่หยุดหย่อน มีแต่นำ โทษ ทุกข์มาให้

ตรงกันข้ามกับ การคบบุคคลที่ เป็นนักปราชญ์บัณฑิต ซึ่งจะไม่ถูกชักนำ ชักชวน ไปในทางที่ผิด หรือ ทางที่เสื่อมเสีย แต่จะได้รับ คำแนะนำที่ดี ได้รับแนวทางที่ดี ที่มีประโยชน์ เพื่อให้ใช้ชีวิตในทางที่ถูกต้อง ต่อไป

บุคคลที่ต้องการมี ความสุขความเจริญ ในชีวิตของตน จึงควรหลีกลี่ยงการคบคนพาล

แต่การไม่คบนี้ ไม่ได้หมายความว่า จะไม่ให้ความเมตตา ไม่ให้อภัย ไม่ให้ความอนุเคราะห์ แก่บุคคลเหล่านั้น

การไม่คบ คือ การไม่สร้างความคุ้นเคย ไม่สนิทสนมด้วย เพื่อที่จะ ไม่นำความเสื่อม ไม่นำ โทษ ทุกข์ มาสู่ตนเอง แต่แม้ว่า จะไม่คบกับบุคคลเหล่านั้น ก็สามารถที่จะ ให้ความเมตตา ให้อภัย ไม่โกรธแค้น ไม่ขุ่นเคือง ให้ความอนุเคราะห์ ให้ความช่วยเหลือพวกเขาได้ ตามกำลังที่มี ตามความจำเป็น ตามสถานการณ์ที่เหมาะสม